En toen kwam het verzamelen van de Oldtimer tractoren
Michel haalde zelf Prairie tractoren uit Amerika
Een verhaal uit het Westvlaamse Dallas (4)
Guy Van Rysseghem
Vorige bijdrage hadden we het steeds over het zakelijke leven van Michel Geldof (ondertussen reeds 90 j geworden). Nu komt zijn hobby aan bod. In ’t leven hangt veel af van toevalligheden ook soms wel eens van opportuniteiten. Bij Michel was het niet anders. Op zekere dag, vermoedelijk rond het jaar ’85, kreeg Michel plots telefoon van Victor Capelle een landbouwer uit Passendale. Na enkele seconden kon Michel de brave man voor de geest halen. Tien mogelijks vijftien jaar had Michel bij Victor vlas gekocht. Altijd eerlijk zaken gedaan, door de jaren heen was het een vriend geworden. Victor vroeg aan Michel, moet ge geen tractor kopen, pas op ’t is geen nieuwe meer, een Deutz 4 cilinder. Misschien kende gij Michel, een koper ? Morgen gaan we naar de zee, ‘k kom langs, was het antwoord. En inderdaad ’s anderendaags trok Michel om een uur of tien of elf naar Victor. Eerst nog enkele herinneringen opgehaald bij een kop koffie en de keuring van de tractor kon beginnen. Daar onder een afdak, vol slijk, olie en zeer smerig stond hij dan. Zit er wel een Polier op ? Hij startte direct in gang. Wat moet ge er voor vroeg Michel, vierduizend frank zei Victor. ’t Is goed, hij is verkocht zei Michel onder luid protest van vrouwlief, wat gaat ge in hemelsnaam daar mee doen ?
Restauratie door de plaatselijke Deutz agent in Westrozebeke
Daarmee was de kous nog niet af. Kent gij hier niemand in de streek die dat kan restaureren ? Natuurlijk kende Victor zo iemand, namelijk de plaatselijke Deutz agent Triphon Verhaeghe uit Westrozebeke, die zal dat wel doen voor u zei Victor. En inderdaad er kon bij Verhaeghe nog een beetje werk bij, hij werkte met twee gasten. De aankoop werd grondig gerestaureerd, geschilderd, super goed hersteld. Toch had Verhaeghe achteraf commentaar: Michel ge hebt niet goed gekocht, ‘k heb hier een veel betere staan. Michel antwoordde: gaat ge hem ook herstellen ? Triphon antwoordde zoals elke commerçant zou antwoorden: ja natuurlijk. Later kwam daar nog een MTZ van 32 bij. De motor werd vernieuwd door de firma Mol uit Hooglede, hedendaags voertuigbouwer en toeleverancier van machineonderdelen .
Eigen knecht restaureerde
Michel had de microbe te pakken, hij kocht al maar meer oldtimertractoren. Na zo 4 à 5 tractoren opgekuist te hebben zei Verhaeghe, Michel jong, dat gaat zo niet meer verder, dat standvastig opkuisen en herstellen. Ik krijg onder mijn voeten van Deutz, ik verkoop te weinig nieuwe. Kijk Michel, kende gij zo niemand die mijn werk kan over nemen, hij mag mijn materiaal en bedrijfsruimte gebruiken om te herstellen. ‘k Zal hem goed inwerken, en helpen als ’t nodig is. Het besluit was vlug genomen. Michel haalde één van zijn beste mensen uit zijn bedrijf, Charles Bleuzé van uit Harelbeke vertrok Charles dagelijks naar Westrozebeke om te gaan werken aan een oldtimertractor. Michel kocht Charles een camionette en van de maandagmorgen tot de zaterdagmiddag trok Charles naar de werkplaats van Verhaeghe in Westrozebeke om te werken. Vijf jaar lang hield Charles het vol, en restaureerde zo wel op zijn eentje een 20-tal oldtimertractoren.
Restauratie verhuisde naar Bavikhove
Aan de restauratie in de werkplaats van Verhaeghe in Westrozebeke kwam een einde. Verhaeghe hadt plaats nodig en de kleine hangar van 5 op 10 werd voortaan gevuld met stockage van Deutz vervangstukken. Charles moest er weg.
In Bavikhove werd een vlasschuur gehuurd, werkbank en materieel werden verhuisd. Op die plaats heeft Charles leren spuiten. Daarvoor werd een put gemaakt in die schuur met een nieuwe Sigma spuitinstallatie. Charles werd er opnieuw geïnstalleerd en bleef er tot aan zijn pensioen. Meteen ook het einde van de restauratie van tractoren voor Michel.
Piet Verschelde verscheen van dan af op het toneel
Nu er enige verwijdering was met Verhaeghe in Westrozebeke begon Michel oldtimertractoren dichterbij te kopen bij Piet Verschelde in Waregem. Tot op zekere dag Piet zei, Michel ge zijt niet goed bezig, ge koopt Deutz, dat is wel veel gevraagd en gekend, maar ge zou beter naar Amerika gaan, Canadese tractoren kopen. Ondertussen leerde Michel, Steven Vanderbeke kennen. Deze laatste werd zijn boekhouder en chauffeur, en … van zeer groot belang voor Michel, hij sprak Engels! En dank zij dat laatste argument, zijn ze samen naar Canada en Amerika geweest.
Op avontuur in Amerika en Canada
Samen met Steven trok Michel voor drie weken naar Canada en Amerika, moet in de jaren 80 – 90 geweest zijn. Bijna alle oldtimertractoren shows werden bezocht, ook tractoren musea werden bezocht. Zo hebben ze achteraf Hubert Mawet uit Voeren leren kennen, een handelaar zoals Piet Verschelde. Door rond te toeren in Chicago leerden ze Jack Schaaf kennen, bij hem werkten vier Polen die niets anders deden dan Prairie Tractoren op kuisen. Zo kwamen ze ook in contact met Kurt Auman, een veilingmeester die over gans de Verenigde Staten veilingen van oldtimertractoren organiseert.
Michel kocht Tractoren per telefoon op veiling
Eenmaal hoe ze ’t wisten, kochten Michel met de hulp van Steven tractoren vanuit België op Amerikaanse veilingen via de telefoon. Wanneer zulke veiling doorging, kochten ze een telefoonlijn, die lijn was enkel en alleen voor hun tijdens de veiling beschikbaar. Bieden ging via die lijn, alleen het tijdsverschil speelde hun soms parten. Tijdens TV-nieuws met Amerikaanse verbinding kunnen we ook zien dat de geïnterviewde enkele seconden wacht vooraleer antwoord te geven. Het zelfde euvel, dat tijdsverschil tussen bod en ontvangst speelt zich af bij veilingen per telefoon naar Amerika. Naast de telefoon stond dan uiteraard ook een computer .
Zo kwam Michel aan Prairie tractoren
Op die manier kwam Michel in het bezit van een Hart Parr Prairietractor, naast een tractor van het merk Aultman Tayler, en een Avery. Eens in België haalde Charles die tot de laatste bout uit elkaar, schilderde die, en bracht die voor de 100 % weer in orde. Tot 2015, tot aan zijn pensioen heeft Charles dat gedaan, En spijtig genoeg is hij dan ziek geworden. Charles was baas op zijn eigen. Buiten ingewikkelde motoren, kende hij alles, Michel is vol lof over zijn restaurateur.
Via veilingmeester Kurt Auman kocht Michel in 2002 in Amerika een Aultman Taylor 30-40-60 uit 1911. Verder twee Bûhrer 804 uit 1951, en een Case uit 1918 gekocht telkens met telefoon en computer op Amerikaanse veilingen waar ruim duizend potentiële kopers aanwezig waren.
Transport van Amerika naar België, niet eenvoudig
In maart 2006 kocht Michel door Hubert Mawet, enkele tractoren in Amerika. Maar ja, kopen is één ding, ze hier in België krijgen, een ander paar mouwen. Zijn aangekochte Aultman Taylor tractor stond in Chicago, een moerasstreek met veel ondiep water, waar geen grote boten kunnen in varen. En natuurlijk bij de koop hoort geen transport. Met zijn gekochte Aultman Taylor reed Michel wat rond ter plekke en organiseerde bij die gelegenheid het transport. Dat transport verliep via Otawa (Canada)1.500 km ver van het Amerikaanse Chicago. Om daar te geraken moest de tractor op een plateau gezet worden en via een binnenschip vervoert om uiteindelijk in Antwerpen toe te komen.
Tractor mag 20 jaar buiten staan, geen vocht, geen roest !
Michel wist een Aultman-Taylor 30/60 met benzine op de kop te tikken. Een unicum in de wereld. Men maakte steeds nieuwe, andere modellen. Aan deze tractor was geen restauratie nodig.
Verkoper Hubert Mawet uit Voeren wist een Hart Parr 30-60 uit 1910 in Amerika staan bij een landbouwer. Hubert zei zijn prijs, en Michel zei ’t is goed, op voorwaarde dat hij draait ! Met drie man trokken ze naar Amerika Michel, Hubert en nog één persoon. Ik betaal de reis aan Hubert, eten en slapen, maar hij moet draaien, zei Michel. Ze komen in Amerika op het erf van die landbouwer. Er staan wel 20 à 30 tractoren buiten, er is daar geen vocht ze roesten daar niet zelfs na 20 jaar buiten te staan. De bedoelde Hart Parr is nergens te bespeuren. De landbouwer komt buiten en zegt, daar staat hij achteraan helemaal uit elkaar, en hij draaide natuurlijk niet. ‘k moet hem niet hebben zei Michel kordaat, eens die stukken zien liggen. Hubert Mawet zei nog, hij zal wel draaien. Nee zei Michel, dat is onze overeenkomst niet. Wielen waren er af, motor stond apart. Ze zijn dan nog verder gereisd, maar er stond niet veel zaaks te koop.
Een jaar later, dan toch …
Een jaar later kreeg Michel bericht van Marc Geerkens uit het Limburgse Meeuwen, hij liet Michel weten dat hij uit Amerika een Hart Parr 30-60 ging binnen krijgen. Michel kreeg de eerste keuze. Het was 100 % hetzelfde model als deze van de eerdere mislukte reis, Michel kocht hem met volle goesting. In de wereld zijn er amper 5 à 10 van dit model.
Volgende aankopen betroffen vooral Deutz D 80 en 7 exemplaren Porsche van het type Master.
Michel werd 90 op 12 mei 2022
Stilaan komt een einde aan het verzamelen, ‘k heb trouwens geen plaats meer, benadrukt Michel. Tijdens het afsluiten van ons interview deze winter (2022) gingen woorden van dank naar zijn trouwe medewerkers. Karel Bleuzé voor zijn 44 jaren lange trouw en onafgebroken dienst. Ook de mensen die Michel geholpen hebben met restaureren van de tractoren is hij erkentelijk en dankbaar. Steven Vanderbeke voor het opvolgen van de administratie, opzoekingswerk, en het bijhouden van de tijdschriften. En ten slotte dank aan vrouw Irené die hem toegelaten heeft, en het mogelijk heeft gemaakt “te mogen en te kunnen” uitoefenen van zijn hobby.
Toch nog een droom ?
Nee, de goeste is niet over ! In Duitsland staat een Deutz MTH 222 Bouwjaar 1927. Enig in de wereld. De eigenaar (85) verkoopt niet, maar de zoon heeft Michel beloofd, als vader er niet meer is, dan krijgt Michel de eerste keure.
De verzameling van Michel omvat een opmerkelijke collectie van meer dan 200 vintage tractoren. Deutz, Lanz, Hanomag, John Deere, SFV Vierzon, Case en meerdere andere.
Alle tractoren zijn in werkende staat en gehuisvest in Harelbeke (Belgium). Meer info : www.geldof-tractors.com
Een woord van dank vanuit onze club voor de gastvrijheid van Michel bij het aantal bezoeken om dit verhaal te kunnen neerpennen.