Guy Van Rysseghem
Men zegt wel eens alle goede dingen bestaan uit drie. Bij Erik Van Dender (72) hield het daar niet mee op. Toen we zijn erf in Hamme-Zogge opreden stonden ze netjes in het gelid op één rij te pronken, een twaalftal old timer tractoren. De groene kleuren van Deutz overheersten. Erik ontving ons met typische Vlaamse gastvrijheid en vertelde ons tussen pot en pint zijn tractoren verhaal.
Mekanieker van beroep
Erik begon zijn loopbaan in de garage als mekanieker bij de Nederlandse tankvervoerder Den Hartogh Citerntrans gevestigd in Berlare. Later maakte hij de verhuis mee naar Zele. Hij werkte er van 1976 tot 1983. Den Hartogh was één van de grootste tank vervoerders uit de streek. Onderhoud van die tankwagens was zijn dagelijkse opdracht. Het was echter niet altijd eentonig. Zo weet Erik nog van een Mercedes 190 SL, die zijn baas kocht voor 250.000 frank (6.250 €) en één jaar later opnieuw verkocht voor 1 miljoen frank (25.000 €) Soms was er ook wel een leuke opdracht.
OTL bracht bezoek aan opgedoekt Ford museum in Hillegom
De firma Den Hartogh was van origine Nederlands. K.P. Den Hartogh begon in de jaren ’50 een verzameling met Ford auto’s. Immers zijn internationaal transportbedrijf reed na de tweede wereldoorlog enkel en alleen met Ford wagens. In 1997 opende Piet den Hartogh zijn: “Den Hartogh Ford Museum” in Hillegom, provincie Zuid-Holland. Het waren Ford auto’s uit de periode tussen 1903 en 1948. Piet overleed in 2010, zijn dochter hield het museum nog zeven jaar open. OTL bracht er een bezoek in april 2014. Op 23 juni 2018 viel definitief het doek over dit Ford museum dat zelfs exemplaren bezat die men in Amerika (Detroit) niet meer had. De hele inboedel, 214 antieke Ford auto’s werden openbaar geveild. De succesrechten bij sterfgeval liepen op tot 10 miljoen, en dat bleek teveel voor de familie. Beslist onder hen ook een exemplaar dat Erik ooit in opdracht van zijn werkgever naar Hillegom reed.
Van “Den Hartogh” naar “Caulier”
Wegens een slechte werkervaring vertrok Erik van Den Hartogh naar Caulier NV te Hamme. Eveneens een tank transportbedrijf, ook daar viel onderhoud van de vrachtwagens onder zijn bevoegdheid. Bij Caulier waren het echte Volvo maniakken. Alles wat daar reed waren Volvo’s. Maar ook in andere auto’s waren ze geinteresseerd. Zo kochten ze in de jaren ’76 – ‘83 ooit een Mercedes 190 SL voor 250.000 fr. Een jaar later na restauratie verkochten ze hem voor één miljoen.
Maar zoals dikwijls ééns boerenzoon, altijd boerenzoon. Het bloed kroop waar het niet gaan kon. Naast de mechaniek bleef Erik ook interesse tonen voor techniek. In 1985 kocht Erik in Prosper Polder zijn eerste tractor bij een polderboer een Ferguson. De man in kwestie had er 30 jaar lang mee gereden vooral bieten mee uitgereden. Nadien kocht en verkocht Erik nog drie à vier Deutz tractoren, maar de tweede die hij ernstig onder handen nam was een Zetor 3511. En als derdetractor die hij opknapte was een David Brown 950. Hier had hij zelfs een kabine op gemaakt. De plaatselijke beenhouwer was geïnteresseerd in die David Brown 950, maar erik mocht hem van zijn vrouw niet verkopen. Deze tractor was te mooi opgekuist. Nochtans vrouwlief zelf reed met een Man oldtimer.
Reparatie rekening te duur
Vanaf 1976 begon ook Filip Van Dender (44) zich voor oldtimer tractoren te interesseren. Een boer uit de streek vroeg vader Erik een Deutz 15 te repareren. Er behoorde een ploeg en een bij. De ploeg was aan één kant totaal versleten, en aan de andere kant blonk hij als nieuw. Het mes stond scheef, was aan één kant versleten en niet terug recht gezet. De raming van de reparatie vond de boer te duur, hij ging toch stoppen mee boeren, Erik nam de tractor dan maar over.
Filip werkt als bagage afhandelaar op de luchthaven in Zaventem. Op moment van ons bezoek werd daar weinig of niks af gehandeld. Toch blijft het restaureren van oldtimers een werk voor vader. Ja, niet moeilijk, het ligt in de lijn van vaders beroeps carrière.
Op bepaald moment kreeg Erik een garagist over de vloer, de man wou een oldtimer Deutz 15 kopen. Erik kocht van de garagist uiteindelijk een Ferguson tractor en nog zeven oldtimer tractoren, drie pikdorsers en één à twee persen . De garagist geraakte ze niet kwijt, te duur merkte Erik op. Niet verwonderlijk dat zulke transactie lukte. Erik kreeg het verwijt naar zijn hoofd geslingerd van zijn vrouw: “Ge zijt te goedkoop”.
UNIMOG
Erik wist een Unimog staan maar de eigenaar wou niet verkopen, hoe Erik ook preekte. Een jaar later komt de vriend van Erik’s zoon bij hem op zijn erf met de vraag: Nog altijd geïnteresseerd in die Unimog. Uiteraard zei Erik, wel, ik kan eraan geraken zei de huisvriend, die Unimog staat bij mij thuis. Een voorwaarde ge moet er mijn auto voor repareren. Erik verving de mazoutleiding, de waterpomp en sleutelde wat aan de motor, en klaar was kees. Nooit had hij gedacht dat die Unimog maar zoveel moeite zou gekost hebben.
Aan het opkuisen van de Unimog zelf was hij tien jaar bezig. Erik werkte toen nog bij Caulier en maakte daar lange dagen. Met 21 man stonden ze daar borg voor het onderhoud van de vrachtwagens. Pas toen Erik een half jaar op pensioen was, geraakte de Unimog klaar. Ondertussen vullen ze elkaar mooi aan, vader Erik en zoon Filip. De eerste zorgt voor de mekaniek, de tweede voor de carosserie. En daar is zoon Filip al 16 jaar zoet mee.
Na al die jaren repareren opkuisen en verzamelen bestaat de collectie oldtimers van Erik uit vier Deutz, één Ferguson, één masey – Ferguson, M-Trac, een Unimog, één Unimog in restauratie, acht Deutz en één Man.
UNIMOG van wijlen Erik Rottiers
Geen papieren, meters en andere onderdelen op de Unimog van Erik Rotiers, het ontbrak allemaal. Toch is Erik met enkele vrienden naar Poltersdorp (voor de kenners, nabij Cochem, de moezelstreek) in Duitsland gereden. Het gezelschap bestond uit Unimog, David Brown en Guldner tractoren. De rit van een kleine 350 km (enkel) werd bij de heenreis op twee, en bij de terugreis op drie dagen afgelegd. Erik reed met een gesynchroniseerde versnellingsbak, wat hem het rijden in dit Duitse heuvelachtig wijnlandschap enigszins bemoeilijkte.