Wim van Schayik
Zaterdagochtend kwart voor zeven.Het afgesproken uur voor een achteraf gezien te korte maar voldane dag.Bij  het  oprijden van het OTL terrein om 6.45u zag ik dat er heel wat sympatisanten  aanwezig waren.Op ongeveer 10 personen na was iedereen al op zijn plaats in de bus. De start van een lange interessante dag.Onze eerste halte was die van Wim Van Schayik in Langenboom(Nederland) ,een museum vol nostalgie.Een rondleiding van een uur en een half maakte ons al heel wat wijzer over sommige gebruiksvoorwerpen die men in begin jaren 1900 en einde 1800 tot op heden vervaardigd had.Wim een fervent verzamelaar van alles wat oud was en toch de moeite loonde om het uit te stellen had op die manier een heel mooie collectie samengesprokkeld.Van zijn 8 jaar verzamelde hij al sigarenbandjes,en werd door de jaren heen meer en meer  door grote dingen gefasineerd.Een reeks van zo’n 150 tractoren was maar een klein deel van het museum.Oude benzinepompen,stationaire motoren,oude fietsen en bromfietsen tot aan de hele keukenvoorraad toe ,was er wel te zien.Ik stelde hem dan ook de vraag ,heel dit museum ,dat is toch niet door 1 persoon gedaan.Het antwoord dat daarop volgde was dat hij veel “hobbyvrienden”  had die voor hem alles klaarmaakten ,onder andere het restaureren van oldtimertractoren.Elke dag worden er spullen binnen gebracht die dan later na controle op compleetheid tentoon gesteld worden.Als je daar eens rondloopt zie je toch dat andere landen er een andere mening op na houden.Zo was er bijvoorbeeld de door iedereen gekende paarden carousel.Dat  is een molen waarin paarden rondlopen om zo via een aandrijving een machine te laten draaien.Nu die amerikanen vonden dat maar niks,die paarden een hele dag rondjes laten lopen is toch gekkenwerk!Wij gaan een loopband maken,veel beter voor het paard en heteindresultaat was hetzelfde.Dat was één van de vele voorwerpen die daar te zien waren.Na het nuttigen van een drankje kregen we nog een heel mooie speech van Wim en bedankte iedereen voor de interesse in zijn museum.Ondertussen was het al twaalf uur eigenlijk al iets  te laat om optijd in het restaurant te zijn.Een rit van 1.10u volgde om uiteindelijk onze hongerige magen te vullen.Na het nuttigen van eten en drinken met z’n allen terug de bus in om op onze volgende afspraak weer te laat te zijn.
Familie Langers
Rond 15.30 uur kwamen we aan bij de familie Langers in Genk met hun Lanz Buldog op alternatieve energie.Een kleine verzameling van tractoren maakte de rondleiding heel kort.De demonstratie die de Lanz op koolzaadolie moest laten draaien ging de mist in.De tractor had een half jaar stilgestaan en werd voor de eerste keer gestart  voor de demonstratie maar  wilde niet draaien,alsgevolg van een lekkende mazoutleiding.Lucht op de leiding was de dader van het slecht draaien van de motor,met als gevolg dat de test op koolzaadolie een beetje mislukt was.Waarom alternatieve energie was de vraag?De huidige brandstofmiddelen zijn in hun laatste opmars,diesel ,benzine en dergelijke zijn niet onuitputtelijk,vroeg of laat is het gedaan met deze fossiele brandstoffen.Het probleem met alternatieve energie is dat deze nog heel duur is om tot een zuivere brandstof te komen en zo geen echte doorbraak krijgt.Een beetje teleurgesteld na het mislukken van de tractorproef reden we verder naar onze laatste post.
HAppy Old Iron
Marc Geerkens in Meeuwen heeft een handelszaak in oude tractoren en voertuigen Happy Old Iron genaamd.Bij de aankomst was het geduld van de passagiers niet meer te houden.Enkele verroeste wrakken van tractoren verraden de locatie..Een droom voor elke verzamelaar en wat nog beter was vrije rondloop op het terrein.Oude Ford’s  T ,oude en heel oude machines waren in alle euforie te bezichtigen.Wat nog meer interessant was ,alles was te koop.Natuur lijk kan je niet verwachten dat je die machines voor een dubbeltje koopt.Marc zelf was niet aanwezig die zat in Amerika voor de aankoop van oude machines.Er werd dan ook niet onderhandeld over prijzen.De zoon van Cor  Nijs werkte nu er 4/5,alleen maar sleutelen aan oude machines om ze terug draaiende te krijgen.De droomjob van elke restaurateur,stel je voor van je hobby je beroep maken,alleen de gedachte al …….zalig.De tijd die we daar vertoefden was veel te kort,maar ja aan alles komt een eind,we hoorden dat Mark bezig was aan het voorbereiden van een nieuw museum waarin zijn privé collectie te zien zal zijn.Zeker een reden meer om nog eens terug te keren naar Meeuwen.1900 uur vertrek richting Lochristi ,iedereen voldaan van een mooie uitstap,nog anderhalf uurtje rijden en we zijn thuis.Op de bus hoor je de verhalen nog na siddderen van hetgeen we die dag allemaal beleefd hadden.Voor mijn persoonlijk een positief signaal om al uit te kijken naar de volgende busreis.En wie weet omdat het allemaal zo snel moet gaan op één dag,misschien volgend jaar twee dagen?We zien wel,dergelijke uitstap vraagt veel voorbereiding en energie ,en dat kan alleen maar verwezenlijkt worden door de goede reacties op vorige busreizen.