V.I.P. Bus
Zaterdag 25 juli. .Voor de vijfde maal zetten we koers naar het Historisch Festival in Panningen. Vol goede moed en hoop op een zonnige dag werd de reis aangezet vanaf het OTL terrein. Terug hadden we van Tourmaatschappij De Ras het privilege van de VIP bus  met  lederen zetels en tafels voor de reizigers. Wat   moet een mens  nog meer hebben voor zo een trip met een bus. Stip op 7u30 vertrok de bus richting Kemzeke voor de tussen opstap plaats aan de N49. Vandaar rechtstreeks naar Panningen met een enthousiast leden publiek.

Wijziging inkom
Omstreeks 11u arriveerden we op de parking van het Festival waarna we in groep de ingang passeerden om zo aan van een groepskorting te kunnen genieten. Door een wijziging van ingang locatie was iedereen toch iets wat gedesoriënteerd om de vaste stek te vinden naar de onderdelenmarkt wat toch voor de meesten en must is in Panningen. Als men het in Panningen niet kan vinden vindt men het nergens is  het gezegde.

De Ligweide
Helaas nog maar net op het terrein of regen en wind was de spelbreker waarbij iedereen probeerde te schuilen onder de tenten van standhouders of catering. Zodra de regen min of meer over was kon de zoektocht verder gezet worden tussen de al of niet gekende standhouders. Altijd leuk wanneer de anciens standhouders  van op onze evenementen ons van op afstand opmerken en begroeten.
De tour op de ligweide tussen al deze handelaren, eventueel van  op zoek zijnde materialen neemt toch soms enige tijd in beslag. Helaas werd lang vertoeven meermaals verstoord door  minder gunstige omstandigheden. Toch werd de tocht tijdig afgesloten om het terrein met de tractoren en nog andere marktkramers te bezoeken. Tijdens de verschillende bezoeken aan de standen kregen we reeds bevestigingen voor onze eerstvolgende ruilbeurs en bij sommigen reeds voor de miniatuurbeurs.

Herkenbare thuisstand
Aangekomen op de trekker- en marktweide was er toch terug de noodzaak om te schuilen in een catering tent voor korte tijd. Tussen de tractoren door brachten we dan eerst een bezoek aan de stand van Eric met  de gekende vlaggen en andere items; Zoeken naar deze stand hoefde niet. De zes Beach vlaggen kenmerkten onmiddellijk de standplaats. Ook aan het grote aantal potentiële bezoekers was er geen te kort aan deze stand. Het was vanzelfsprekend dat we daar meerdere gekende gezichten ontmoeten van zowel binnen als buitenland. Een aangenaam bezoek aan deze stand.

Torenklok
Door de verschillende regenbuien was er enkel het voordeel dat de standen in de loods iets meer aandacht kregen dan anders. Daar het in de hal beter was dan buiten merkten we sommige standen op welke anders uit het oog verloren gaan. We merkten een uitzonderlijke stand met een uurwerk waar we onze leden van rond de grensstreek veel belangstelling voor hadden. De man gaf een zeer interessante uiteenzetting over dit kunstwerk van het bouwjaar 1906 wat op zich een meesterwerk was aangaande de in toentertijd mechaniek. Toen bleek dat dit gewerkt had op de kerktoren van Terneuzen tot de bijna eind deze eeuw, hadden we natuurlijk door waarom de grensmannen er  zoveel belangstelling voor hadden. 

Stille weiden
Ook werd er opgemerkt dat door de regen het dorsen van granen en andere demo’s niet konden doorgaan. Zo stond deze weide helemaal stil waarbij de wagens met granen en dorskasten zelf afgedekt waren met zielen. Het hout zagen met stoom machines ging wel door , maar toch in beperkte zin, daar de zaag mannen ook niet veel zin hadden om heel de tijd in de regen te staan. Achteraf vertelde Eric ons dat er da dag nadien op zondag wel kon gedorsen worden met een stralende zon. Waren we dit jaar een dag te vroeg geweest of waren de weersgoden ons helemaal niet gezind. De toekomst zal het ons uitwijzen. Doch er was nog genoeg te zien in Panningen en zelfs tijd te kort om alles in detail te zien.

Groepsfoto
Bij aankomst met de bus werd er afgesproken een groepsfoto te maken met onze reizigers om 14u  aan het Fiat podium. Terug was de regen een spelbreker iets voor 14u waarbij we toch konden schuiler in de VIP tent van het festival. Op een minimum van tijd was iedereen die in de buurt van het podium was op  het afgesproken uur voor de foto. Eenmaal Eric er bij gekomen was met de OTL vlag konden we tussen de regenbuien door vlug de foto nemen door Pascal, doch een vrijwilliger van de organisatie nam het  fototoestel over zodanig iedereen die er was op de foto kon staan. Door de regenbuien was iedereen niet op de afgesproken plaats, maar toch een meerderheid van onze reizigers.

Internationale bezoekers
Na de fotosessie  hadden we terug regen maar konden we vluchten in de VIP tent. Daar waren we dan in gezelschap van 12 bezoekers uit Israël welke ook het grootste Oldtimer Festival in  Europa kwamen bezoeken welke door de speaker van HTF werd voorgesteld aan het publiek. Terug een leuke ervaring; Na de regen en dit gebeuren werd het bezoek verder gezet tussen de rijen tractoren daar aanwezig van om en rond de 2000 voertuigen. Om alle merken en modellen op te noemen wat er te zien is, is de lijst te lang om op te noemen.  Soms uitzonderlijke mastodonten tot kleine miniatuur voertuigen op schaal identiek nagebootst en rijdend op het terrein.
Ook hele serie tractoren van één bepaald merk was er dit jaar heel opvallend aanwezig van verschillende merken. Ook de stoommachines , rupsoldtimers, `Unimog en legervoertuigen kon men er vinden. Of zelfs een ploegfiets van Lanz was er  te vinden ,naast eren mooie verzameling andere fietsen.

Aantal rijen Fiat
Rond het thema Fiat was er een grote opkomst van om en rond de 100  tractoren van groot naar klein van zeldzame types tot de mest geproduceerde.Toch merkte één van onze reizigers op tijdens de terugreis dat hij vond dat er maar weinig Fiat tractoren aanwezig waren. Doch er waren 3 dubbele rijen Fiat tractoren , maar de man had er maar 1 rij gezien  vertelde hij op de bus , dit tot grote verwondering van de andere aan de bus tafel die wel 3 dubbele rijen hadden gezien. Het werd een hilarische opmerking van deze persoon, waarbij iedereen  zich  afvroeg aan hem wat hij ondertussen wel gezien had. Doch dit antwoord bleven we schuldig van onze sympathieke medereiziger
En zo  komen we bij  het einde van ons verhaal waarbij iedereen mits de minder goede weersomstandigheden toch tevreden was over het bezoek en er nog gezellig nagepraat kon worden onder elkaar op de bus .  Zo zit men maar dat reizen in groep altijd een meevaller is en hopen we dat we volgen jaar tenminste evenveel of meer reizigers hebben naar dit fantastisch festival.

Verslag Raf Janssens   Foto’s Pascal Peeters en Raf Janssens