De rondrit van Eenbeekeinde II staat bij alle (ex-)deelnemers gekend als een echte hoogdag. Een mooie rit, lekker eten, meer dan voldoende begeleiding, het enige wat er dit jaar niet bij was, was een stralende zon.
Buiten de parking voor de vrachtwagens, was er dit jaar dan ook niets gewijzigd aan hun perfecte organisatie. Iedereen die ’s morgens in de feesttent aankwam kon al direct zijn ontbijtbordje in ontvangst nemen plaatsnemen bij de reeds aanwezige deelnemers. Na de eerste gezellige babbel, kwam de voorzitter van Eenbeekeinde, Eric, glunderend oproepen om de mortoren te beginnen starten en de colonne te vormen achter hem,waarbij hij traditioneel op kop rijdt met zijn groene Unimog.
Het eerste deel van de route bracht ons langs, al dan niet bekende, kleine weggetjes van Destelbergen naar Laarne, Beervelde om dan via een klein stukje Lochristi terug richting Destelbergen op te schuiven, waar we op 500 m van ons vertrekpunt verwacht werden voor onze lunchstop in café-feestzaal Den Admiraal. Dit café dat al bestaat van 1795, net voor de Franse revolutie, en heeft zijn naam te danken aan het verblijf van de Fransen in dit gebouw tijdens deze revolutie. Later werd deze afspanning meer een cabaret, waar de Gentenaars die kwamen wandelen “op den buiten” even konden verpozen bij een goed glas bier en nog later, tussen de 2 wereldoorlogen, was het zelf een halte van de paardentram tussen Gent en Wetteren.
Na onze zeer lekkere en verzorgde lunch te hebben verorberd konden we deel 2 van onze dag aanvatten. De regenval tijdens deel 1 was nog goed binnen de perken gebleven, en iedereen hoopte voor hetzelfde tijdens deel 2. Het enige nadeel dat de lunchstop zo dicht bij het vertrekpunt lag, is dat je sommige baantjes al eens een 2e keer moest doorkruisen, al dan niet in omgekeerde richting, maar muggenziften gaan we nu niet doen, toch..
Het spectaculairste moment van de dag moest nog komen, want je word niet elke dag in stijl ontvangen op een Gemeentehuis, nietwaar. Ter gelegenheid van de 10e rondrit van Eenbeekeinde, werden we ontvangen in het gemeentehuis door de Schepen van Feestelijkheden en werd er ons na een speech zelf een receptie aangeboden. Terwijl wij genoten van een glaasje bubbels, was een reporter van Het Nieuwsblad al uitgebreid onze tractoren aan het fotograferen en nam hij dan ook met veel plezier een groepsfoto, genomen van op de trappen van het gemeentehuis.
Ik denk dat de aanwezigen wel allemaal kunnen beamen dat de 10e editie van Eenbeekeinde II alweer een schot in de roos was, en dat iedereen nu al reikhalzend uitkijkt naar de 11e editie