Zaterdag.
Na weken van regen, een voorjaarsseizoen dat veel later viel dan dat we de laatste jaren gewend waren, was het eindelijk zover... Onze tractoren konden eindelijk van uit hun winterslaap gehaald worden om ze door prachtige omgevingen te sturen en zo de eerste OTL rondrit van het jaar tot een goed eind te brengen..
De dag diende zich prima aan met een voorjaarszonnetje waar we al weken van gedroomd hadden. Met ons bestuur proberen we elk jaar weer een mooie rondrit uit te stippelen, maar dat voorjaarszonnetje is toch ook voor ons steeds de kers op de taart. De grote lijnen lagen al enkele maanden vast, de route werd afgewerkt, tussenstops vastgelegd, doorgegeven aan onze trouwe begeleiders, kortom iedereen was er klaar voor... Eens de OTL-terreinen verlaten, trokken we met onze colonne richting Beervelde om een ommetje te maken rond Klein Gent om dan zo verder te trekken richting Destelbergen, en vervolgens richting Lochristi. De N70 oversteken blijft elk jaar een uitdaging, vooral omdat we kruispunten met verkeerslichten willen vermijden. Om niet elk jaar dezelfde oversteek te maken, moeten we nu eenmaal creatief zijn, maar de mogelijkheden zijn ook niet onbeperkt… Na de N70 vlekkeloos gekruist te hebben trokken we in een gezapig tempo via Oostakker richting Hijfte waar onze middagstop voorzien was in Café De Kneut.
Nieuw dit jaar was dat de lunch deze keer voorzien werd door onze vrouwelijke bestuursleden Hilde en Katleen, aangevuld met Liesbet.
Na de middag trokken we het veld in. Via vele grindwegen trokken we via Zaffelare richting Doorslaar. Grindwegen nemen is altijd een risico, want ofwel liggen ze kleddernat, ofwel is het een stofwolk van jewelste, maar dit jaar zaten we een beetje tussen de 2. Voordeel van die grindwegen is dan wel dat je echt te midden de velden komt waar er echt weinig of geen bewoning is, en dat we heel weinig mensen “hinderen” met onze rondrit.
De namiddagstop was dit jaar voorzien bij het transportbedrijf van de Familie Notenbaert. Een familie die zich al decennialang specialiseert in het transport voor de firma Versele-Laga. Prachtige verhalen kwamen boven hoe vroeger opleggers vol zakgoed met de hand dienden gelost te worden vroeger. Terwijl de meesten genoten van een drankje en een ijsje, werd door sommigen naarstig gesleuteld om hun trekker terug aan de praat te krijgen voor het verdere verloop van de rondrit. (Als we een prijs moesten uitreiken voor pechvogel van de rondrit, zou er een heuse discussie kunnen ontstaan wie hem nu juist zou krijgen, maar zoals we allemaal weten, mechaniek kan het nu eenmaal op elk moment laten afweten…)
Na de namiddagstop werd er koers gezet richting OTL-terrein waar de traiteur al naarstig bezig was om het afsluitende diner voor te bereiden. Terwijl er door de leden nagepraat werd over de voorbije dag, begonnen de gedachten van ons bestuur zich al te richten op de volgende dag…
Zondag
We hebben het getroffen... Het eerste zonnige weekend van het jaar houdt ook op zondag aan. Met wat meer wolken en wat minder wind zet ik aan naar de Pauwstraat in Lochristi. Vergezeld van de inschrijvingsformulieren (dank je wel Maarten om mijn printerprobleem op te lossen), de bonnen, de rallyplaten en de awards. "Lap, ik geraak het terrein niet op." Ik sta net als iedereen in de file tussen tractoren, voetgangers, marktkramers en neen.... het schuift niet.
Vlak voor mij draait nog iemand op en neemt de laatste parkeerplaats vooraan in. Echt? Het blijkt onze barvrouw te zijn die ik dat wel kan vergeven. Dan maar aanschuiven zeker? Ik sta er niet echt om gekend veel geduld te hebben, evenmin om een goede chauffeur te zijn. Na 5 minuten schakel ik hulp in... "Excuseer meneer , ik ben van het bestuur en moet op het terrein, zou ik kunnen passeren?" Ik rij met een mini, dat is dus geen camionette, noch een tractor.. De kans dat ik dus iemand of iets raak is sowieso miniem. Ik heb echter bevestiging nodig. Gelukkig blijk ik langs elke kant nog 50cm over te hebben. Lucky me...
Onze rommelmarkt staat al behoorlijk vol. Zo vol dat we mensen moeten teleurstellen. Niet leuk, maar bij rommelmarkten zonder inschrijvingen is de kans nu eenmaal reëel dat mensen onverwijld terug naar huis moeten. De ingeschreven deelnemers komen vlot hun rallyplaten en bonnen afhalen voor o.m. boterhammen met spek en ei. Om één of andere reden blijft eieren bakken moeizaam lopen op ons evenement. In allerijl wordt nog een tweede pan gehaald om de file aan de ontbijttafel weg te werken maar… dan blijken de eieren op. Geen nood, ook dit losten we op. Na het ontbijt genieten deelnemers en ondertussen ook bezoekers van de blikvangers op het terrein, de rommelmarkt, de verkoopkramen, de sfeer en een drankje en… voor we het weten zijn we aanbeland bij de warme beenham. Dit jaar iets minder in trek, maar daarom niet minder lekker, in tegendeel. En dan rond 15u het moment waar iedereen naar uitkijkt: het défilé. Dit jaar onder de deskundige begeleiding van o.a. Luc Bisschop. Naar goede gewoonte werden ook dit jaar awards uitgereikt. Aan 4 eigenaars van 4 “speciale” thematrekkers en aan de uitgekozen pechvogel van het jaar, die tijdens de rondrit op zaterdag aan den lijve de uitspraak “pech onderweg” mocht ondervinden. Eervolle vermelding: De Vos Firmin – Farmall M – 1946 Oudste thematrekker: Van Den Dooren Lieven – Farmall Regular – 1928 Uniekste thematrekker: de Feijter John – Farmall 335 – 1957 Mooiste thematrekker: Van Wiele Gilbert – International 706 – 1967 Pechvogel: de Feijter Edwin Hierna begint de uittocht van marktkramen en trekkers en start de afbouw van de Historische Dagen. Dank aan iedereen die weer het beste van zichzelf gaf om er een fijn weekend van te maken.
Verslag: Maarten Verdonckt & Katleen Verheylezoon
Foto’s : Geert Heirman/Het Nieuwsblad en Raf Janssens