Bezoek aan de Westhoek Zaterdag 28 oktober 2017
Het is niet altijd evident om een reis te plannen zonder vallen en opstaanTijdens het bezoek aan de Oldtimershow in Nordhorn ontmoette ik Michel Geldof uit Harelbeke welke ons prompt inviteerde om met onze club het Geldof Tractor museum nog eens te komen bezoeken. Het was al tijdje geleden dat we met OTL waren langs geweest volgens Michel.
Moeilijke boeking
Deze uitnodiging werd met dank aangenomen waarna we samen met Wout een tweede locatie opzochten in West-Vlaanderen en enkele in Zeews-Vlaanderen. Een fabrikant en een Restaurant was onmiddellijk vast gelegd, doch de twee andere was iet of wat een probleem door herstructurering van de verzameling of de opening periode in de wintermaanden.
Uiteindelijk restte ons nog enkel de verzameling van Michel en dat was het. Daar ik regelmatig in de Westhoek tour bij klanten om en rond Ieper, kwamen we op het idee om ons volledig op de Westhoek te concentreren en daar locaties vast te leggen omtrent Oldtimer verzamelaars en het Wereldoorlog I gebeuren. Het laatste kwam enigszins tot stand door een persoonlijke vriend Jan Provoost van Vicon/Kverneland uit Noordschote welke het oorlogsgebeuren en Ieper op zijn duimpje kent als ook een ideale locatie voor het avondeten.
Jan was onder andere onze begeleider tijdens ons bezoek aan de Vicon/Kverneland fabriek in Nieuw-Vennep. De eerste stop bij Piet Verschelde was eenvoudig 1 telefoontje naar Piet en klaar was Kees ,dit door de goede relatie van onze club met Piet.
Toch alles vlot voor elkaar gekregen
Na de nodige reservaties met Bus, museums en eethuis konden we verder aan de slag.
Van zodra alles rond was met goedkeuring van Wout en onze andere bestuursleden konden we in een minimum van tijd de deelname formulieren rondsturen waarbij de inschrijvingen heel vlot binnenkwamen en de bus reeds vroeg volzet was. Door persoonlijk omstandigheden hadden op het laatste moment enkel reiziger moeten afblazen, doch dit belette onze reis niet.
Ons eerste bezoek was aan een Wereldburger.
Er werd vertrokken om 7u45 in Lochristi richting Waregem naar alom gekende levende encyclopedie Piet Verschelde die naast zijn kennis van tractoren en uitgebreid gamma heeft staan welke wereldwijd verhandeld worden. Aangekomen in Waregem troffen we een bus bezoekers van OTC Roeselare die iets vroeger waren aangekomen. Bij aankomst werden we hartelijk ontvangen door Piet welke een welkom woord uitbracht en enige toelichting gaf over het reilen en zeilen van zijn bedrijf. In totaal staan er een 400 tractoren in voorraad voor de handel deels in Waregem, in Zulte en nog een aantal in Chili Zuid Amerika welke nog op wacht staan voor verscheping .
De handel in tractoren gaat van geheel Europa waaronder, Zuid-Amerika en Zuid-Afrika en vrij veel verkoop te richting Noord-Ameirka en Canada. De aangekochte tractoren dateren van 1892 waaronder o.a. stoommachines en –tractoren en diesel tractoren tot eind de jaren 60 van vorige eeuw. Al deze items worden wereldwijd aangekocht al dan niet draaiende maar worden enkel van de hand gedaan zodra de motor en transmissie nagekeken en op punt staat .
Van tractor tot Generator
Ook van de gloeikoptractoren is er steeds een ruime aanbieding met de nadruk op Lanz-Bulldog, Pampa en Ursus. De laatste werden indertijd aangekocht achter ‘Het IJzeren Gordijn” vooral in Polen. Door de jarenlange ervaring in deze sector weet Piet als geen ander overal de weg en heeft hij een zee van informatie ter beschikking.
Naast de tractoren is er ook nog een handel en stroomgroepen die die we konden opmerken in de loodsen . De generatoren gaan een kleine 1000 pk tot een max. van 14.000 pk tot 32.000 pk 20 cilinder diesel motoren. Deze komen uit fabrieken of centrales worden dan terug verscheept naar Midden–Oosten en andere wereld delen. Kortom er gaat van alles in en uit in Waregem net zoals meerdere onderdelen van Lanz, Pamap en andere gloeikop tractoren.
Verse koffie en koek van Sofie
Na de rondleiding konden we genieten van verse koffie en ontbijtkoeken aangeboden door de gastvrouw Sofie. Na nog wat keuvelen met de collega’s van OTC en andere verhalen werd er nog een groepfoto gemaakt met de Pampa tractoren op de achtergrond en in ons midden de Gastheer en –Dame Piet en Sofie . Met een woordje van dank namen we afscheid en trokken we verder richting Harelbeke.
Ronkende verwelkoming
Onderweg naar Geldof Tractors deed ik een seintje naar Steven, de rechterhand van Michel, dat we in aantocht waren en die melde dat er reeds 2 tractoren stonden te “ronken” aan de inkom van het museum. En daadwerkelijk toen we arriveerden stonden er 2 Lanz gloeikop tractoren te draaien aan de inkom deur.
Daar er niet was stil gezeten aan ons bezoek merkten we aan een hele rij Deutz tractoren, allen op een rij geplaatst op de parking van het museum. Daar de tussengangen in het museum vrij smal zijn voor een bezoek met alle tractoren binnen, werd er maar beslist om ruimte te creëren en de hele Deutz 05 en 06 serie buiten ten toon te stellen. Een immense job om dit alles klaar te spelen voor ons bezoek waarvoor onze speciale dank aan Micel en Steven;
Mooiste tractor museum in België
Eénmaal binnen in het museum staat men verwonderd van de omvangrijke verzameling die in het museum te toon staan. Naast een ruime verzameling Deutz en John Deerek leggen vooral vooroorlogse- en prairietractoren op ijzeren wielen de nadruk, meestal geïmporteerd uit de USA en Verenigd Konikrijk. Deze verzameling is ook wereldwijd gekend door zijn unieke en Top gerestaureerde tractoren. Bij aankomst worden deze helemaal gestript en technisch nagekeken en hersteld waarna ze na proefdraaien onder de verfspuit gaan en terug origineel op punt worden gezet.
Het is telkens toch een streling voor het oog als men deze verzameling kan bezichtigen, ook al is het voor sommigen niet de eerste keer. Er is altijd iets nieuws te bespeuren op deze locatie.
Naast de verschillende muurplaten aan de wand troffen we nog een spandoek van ons Deutz treffen in 2008, welke we indertijd hadden meegegeven aan deze mensen. Een mooie appreciatie van onze club en de creatie van onze doeken door Fashion Graphics.
Na het bezoek werden we geïnviteerd in de cafetaria bij een koffie of ander drankje waar er kon nagepraat worden over dit bezoek wat wel mag genoemd worden als mooiste museum in België en terecht.
Steun aan fonds
Met dit bezoek deden we een bijdrage aan het Kinderkankerfonds daar de opbrengst van de inkomgelden wordt besteed aan een tastbare en zichtbare bestemming, namelijk het Kinderkankerfonds “Koester” in het U.Z.Gent, onder voorzitterschap van een neef van Michel. Prof.Benoit, alom bekend. Michel heeft indertijd het kinderkankerfonds helpen opstarten. Zo zagen we maar weer dat het tonen van mooie gerestaureerde tractoren niet altijd gepaard moet gaan met BOEM-BOEM en rook, het kan ook een op een zachte manier gebeuren met als doel een bijdrage te leveren aan mensen en families die door kanker getroffen zijn. Zo konden we na een bedanking aan Michel en Steven dit bezoek afsluiten.
Oldtimer auto’s in Reninge
Ons volgend Oldtimer bezoek in Reninge was niet tractoren maar een ruime verzameling auto’s. Daar het reeds rond de middag was konden we eerst genieten van de gereserveerde middag lunch in de cafetaria palende aan het museum.
Het Oldtimermuseum bevat een unieke collectie van 95 oldtimers vanaf 1899 tot in de jaren '70 plus een twintigtal oude moto's. Alles is mooi gedecoreerd met enkele oude publiciteit borden alsook mannequinpoppen in de klederdracht van vroeger.
Bezienswaardigheden waren Belgische auto's : Minerva, 1930, Imperia 1937, Excelsior 1911, FN 1924, Minerva Jeep van Prins Karel met o.a. de Oudste auto :een Decauville uit 1899,
Andere voertuigen waren BMW 327 van 1939, Mercedes 1931, Pierce Arrow 1931, Rolls Royce 1935, Jaguar XK 140, Buick 1908, Unic 1912, NSU-FIAT 1936, Maico 1957, Corvette 1963, en nog vele andere. Elke op zich netjes gerestaureerd en een bord met land van Oorsprong en alle gegevens van het voertuig. Naast deze vintage en classic wagens troffen we nog een verzameling bromfietsen en moto’s evenals aantal brandweerwagens, Kortom zeker een bezoek waard als men in de buurt is.
Na nog een koffie werd er koers gezet naar de markt van Ieper waar we een bezoek brachten aan Flanders Field museum en waar we vergezeld werden van de oorlog- en Ieper kenner Jan Provoost en zijn vrouw Ann beiden steeds geïnteresseerd in de verschillende oorlogsverhalen.
Wereldoorlog I
Aangekomen in Flanders Field werd ons een afgesproken gidsen aangesteld welke ons o, 2 groepen een rondleiding gaf met aan de hand van een stille gids met hoofd een telefoon. Aan de hand van verschillende beelden en video’s loodste deze besprekende gids ons doorheen de Eerste Oorlog veelal van begin 1917 tot het einde van de oorlog. We zagen beelden van de volledige vernietiging van het dorp Passendaele waar geen enkele steen meer op elkaar lag. Ook De Lakenhallen in Ieper waar het Flanders Fields museum is gehuisvest waren volledig verwoest door bomaanslagen.
Niet alleen de gebouwen maar ook de levens omstandigheden van de bevolking en soldaten werden ons uiteengezet, omstandigheden waar hedendaags niemand zich kan in voor stellen. De zware beproevingen, armoede en hongersnood lieten hun sporen na in de Westhoek, doch door hun halsstarrigheid en wilskracht zijn beiden plaatsen terug opgebouwd en fungeren hedendaags als mooi gerestaureerde gebouwen met ieder zijn eigen verhaal.
Van Museum via Les Halles café naar de Menepoort
Na deze rondleiding begaven we ons naar Het Marktcafé Les Halles op het Ieperse marktplein voor onze avond maaltijd. Daar werd nog menig nagepraat en –gedronken om de verschillende bezienswaardige locaties die we die dag gedaan hadden . Tot slot stond er nog 1 bezoek op het programma waar we zeker niet van tussen konden, daar we in Ieper waren: Het bezoek van The Last Post onder de Menepoort.
Iedere avond wordt om 20u stipt sinds 1928 de 'Last Post' geblazen onder de machtige gewelven van de Menenpoort. Dit gedenkteken, in de vorm van een Romeinse triomfboog, draagt de namen van 54.896 vermiste soldaten van het toenmalige Britse Imperium. Hier worden de namen vermeld van het begin van de oorlog tot 15 augustus 1917. De vermisten vanaf 16 augustus 1917 tot het einde van de oorlog, staan vermeld op panelen van het Tyne Cot Cemetery in Passendale. Het zijn er 34.957.
Van het ogenblik dat de Klaroeners van de Last Post Association aan de 'Last Post' beginnen, wordt het muisstil onder deze Menepoort. Naast onze deelnemers stonden nog een 8-tal Britse bussen de Last Post op te wachten. Is inderdaad iets wat iedereen in zijn levensloop moet gezien en gehoord hebben.
Iedereen voldaan van een genietbare uitstap
Na dit alles werd er terug opgestapt op onze bus, de één al iets vlugger dan de anderen , door middel van desoriëntatie bij sommigen, maar we raakten toch aan iedereen en zoals op al onze andere uitstappen was iedereen zeker voldaan van de museums en bezoeken d ie we deze dag gedaan hebben. Onze dank aan iedereen die heeft meegeholpen om deze reis tot een succes te laten slagen .
Verslag en foto’s : Raf Janssen