Nieuws
11 juli 2022

Oldtimertractoren Rondrit Eenbeekeinde II kermis te Destelbergen

Voor de 73ste keer ging het weekend in gang van de Bruisende Feesten op de gekende locatie tussen de depot van De Lijn en het café Den Hul en voor de 15° maal de Succesvolle  Oldtimer rondrit. Ooit begonnen op vraag van wijlen Eric Rottiers met een 15 tal tractoren als statische show en daarna uitgegroeid met een rondrit en dit steeds op een Maandag.

Samenkomst aan tent terras

Ook hier was het door de Corona crisis geleden van 2019 om de Kermis te bezoeken met onze Oldtimers. Het was vanaf 8u30 verwelkoming door de organisatie aan de deelnemers bij de koffie en de ontbijtkoeken. Het was een prachtige zonnige dag van in de morgenstond dat alleen maar goedgezindheid en positieve uitstralingen gaf aan de tractor rijders en passagiers op het tent terras of in de tent zelf. Iedereen had rustig te tijd om gezellig samen te keuvelen vooraleer de motoren werden gestart omstreeks 9u30.

Van heinde en ver afgezakt naar Destelbergen
Traditie getrouw was Kenneth en zijn collega’s paraat met hun motoren om alles in goede banen te leiden tijdens gehele rit die trouwens was uitgestippeld door Kenneth hemzelf. 65 tractoren namen deel aan de rondrit met nog een 20 passagiers die niks wilden missen van dit evenement. Groot deel kwam uit omliggende gemeenten van Destelbergen, met uitzondering van een aantal die toch 2.5u over deden met hun tractor over de weg van bij hen tot in Destelbergen. Chappoo voor hen die deze afstand aflegden heen en terug zonder de rondrit zelf , al 5u om hun trekker zaten te dobberen. Sommigen met geveerde zetel, anderen hielden er toch een iets pijnige rug aan over.

Om en rond De Schelde
Dit gaf geen negatieve invloed op het gebeuren en niets na vastgestelde uur kon de colonne aanzetten met de Samcar van Pascal Aerts op kop, begeleid door Keneth en zijn vrienden. De rit was uitgestippeld om en rond De Schelde waar we veelal naast reden en enkele keren via een brug erover.
Het eerst wat opviel na een 5 tal km was het nostalgisch café Het Vissershuis” aan de kaai van De Schelde waarna we via enkele Asfalt wegen begonnen aan de rit via landelijke verharde wegen richting Wetteren. Onderweg konden we genieten van graanvelden, bijna oogstklaar, velden van boomkwekerijen en bloemenvelden. Voor hen die de omgeving niet kenden was dit toch een verrijking .

Hulp van derden bij de lunchstop
Na deze verschillende velden kwamen we aan de Scheldebrug in Wetteren om zo aan de overkant van de Schelde en aan de buitenzijden van Wetteren ons konden begeven naar de gemeente Wichelen waar we op het zonnige terras of in de Feestzaal van Café Piranha in Schellebelle/Wichelen. Er was voldoende plaats om alle tractoren te parkeren en ruimte zat om iedereen te laten genieten van de Middaglunch. Daar het pas nieuwe uitbaters waren van de zaak was het in begin ietwat wennen om de bediening vlot te laten verlopen, doch door toedoen van enkele vrijwilligers en Anneleen die in de Zwalmstreek  een Frituur uitbaat, verliep alles uiteindelijk vrij vlot.

Tractoren sneller dan een binnenschip
Na de lunch- en drankstop werd de tocht verder gezet langs verschillende verharde landwegen en betonwegen terug langsheen de Schelde waar we vaststelden dat we met on ze tractoren toch iets sneller gingen dan een binnenschip op de Schelde, waarschijnlijk door de lage waterstand kon de schroef van de boot  niet met hoge snelheid draaien om opwelling van de bodem te voorkomen.
De rit leidde ons verder doorheen de Kalkense Meersen waar we terug door een ruim landouwgebied reden met prachtige uitzichten. De naam van de meersen zegt het zelf, weinig bewoond, alleen maar velden en af en toe een boerderij of enkele huizen. Zeker de moeite om te verkennen.
 

Begeleiders stippelden prachtige landwegen uit
Zo kwamen we bij onze volgende tussen stop bij Café ‘tZand in Laarne. Ook al bekend met bepaalde rondritten en vooral het aansprekend terras. Niemand zou verwachten dat er achter de gevel van dit café, zich een super gezellig terras bevind. Na ongeveer een 40 km rondrit kon iedereen toch ruim genieten in de schaduw met een lekkere ijscrème met een aangepast drankje achteraf.

Een tussenstop van toch een klein uurtje, mede door de gezelligheid op het terras, werd daarna tour verder gezet naar de eindbestemming. Wie dacht van Laarne naar Eenbeekeinde II klein eafstand was had het toch mis. Onze begeleiders loodsten ons terug via zand- en landwegen door Laarne, Heusden zo richting eindstop. Onderweg passeerden we nog de vroegere fabrieken van Fernand Hanus met de daaraan typisch Zwitsere tweewoonsten gebouwd indertijd door de fabriekseigenaar voor zijn personeel. Ergens toch Bewarend Erfgoed, zeilde huizen treft men aan Lokeren Oudenbos ook aan de vroegere Anus fabrieken .

Biefstuk/friet als afsluiter
Wat opviel onderweg was een ruime belangstelling van toeschouwers naar de tractoren die stonden te wuiven, fotograferen of stonden te filmen. Toch leuke anekdote in tijden van Euronormen etc.

Aangekomen aan de feesttent konden we nog enkele drankjes nuttigen vooraleer de traiteur Luc Van Heule en zijn Staff klaar waren om de biefstukken te bakken voor iedereen die deelnam aan het Friet/biefstuk eetfestijn. Steeds een smakelijke einde van een 50 km zeer geslaagde rondrit. Omstreeks 19u20u was iedereen wel voldaan van spijs en drank en reed iedereen wel tevreden terug huiswaarts na een geslaagde en leuke dag

Tekst en beeld : Raf Janssens

Gerelateerd