Guy Van Rysseghem
De jaarlijkse busrit van OTL trok op zaterdag 2 april richting Antwerpse Kempen. Voor sommigen werden het bekende adressen, voor anderen iets heel nieuws. Een constante liep door de reis, het werden plaatsen van en voor verzamelaars, tractoren, maar ook landbouwmateriaal en zelfs brandweerwagens.
Jan Prinsen in Baarle-Nassau
Voor meerderen onder de reizigers was verzamelaar Jan Prinsen geen onbekende. Zijn hoeve is gelegen in één van de enclaves die Baarle Nassau kenmerken. De gemeente Baarle bestaat uit twee dorpen, enerzijds het Belgische dorp Baarle-Hertog, anderzijds het Nederlandse dorp Baarle-Nassau. Beide dorpen lopen door elkaar een gril van de geschiedenis die tot op vandaag is blijven bestaan.
Wij gingen op bezoek bij gepensioneerde boer en verzamelaar Jan (77) Prinsen in het Nederlandse Baarle-Nassau. Tot begin ’93 graasde er nog meer dan 70 koeien op zijn erf, maar aangezien zijn gezin twee dochters telde en geen opvolger werden de koeien verkocht. De twee dochters hebben hun weg en werk gevonden in de gezondheidszorg. Zijn melkquotum heeft hij een halve tot twee dagen te vroeg verkocht, in België ging dit plots niet meer, dat zou ook in Nederland kunnen dacht hij zo. In 2000 heeft hij dan ook zijn land maar verkocht., 24 ha. Ook deze keer te vroeg, wat later was het zelfs drie maal zoveel waard.
Verzamelen begon al in ‘93
Jan was nog niet helemaal gestopt met boeren, toch begon hij al te verzamelen in 1993. Hij dacht zo bij zichzelf, nu ik geld heb van de verkoop wil ik daar eens mee doen wat ik graag doe: verzamelen !
Het begon met een Field Marchall een trekker die Jan bij de buren zag staan, hij was nog maar 10 jaar en mocht er al mee rijden.
Bewijzen van zijn verzamelwoede zijn er te over, de schuren op het erf puilen uit van allerlei old timer trekkers, waarvan er wel 40 stuks in de grote schuur staan, die er mee vol staat. Verder klein materiaal tot schoppen en spaden, naast hamers en beitels. Op de vraag waar hij daar allemaal aangeraakt is, komt een eenvoudig antwoord. Bij Piet Verschelden in Waregem gekocht.
Even verder merken we een Deutz Stompkop op. Naast een Deutz FM , die was moeilijk te vinden uiteindelijk heeft Jan hem bij een Franse handelaar op de kop kunnen tikken. Als hij tijd en geld heeft wil Jan nog een Deutz D30-D50 met 4 x4 uitvoering.
Belangstelling krijgt Jan voldoende over de vloer, gemakkelijk 10 groepen per week in het zomerseizoen, ook families, allen zijn welkom.
Vondhoeve in Ravels herbergt collectie oude brandweerwagens.
In de Antwerpse Kempen, net op de grens met Nederland ligt Poppel een deelgemeente van Ravels. De Vondhoeve is een typische Brabantse hoeve, alleen hoevedieren ontbreken, ze werden vervangen door een collectie oude gebruiksvoorwerpen dienstig in het gezin. Maar ook allerlei materiaal om oude beroepen uit te oefenen, werden minutieus verzameld. Met één uur ben je er niet om alles te bezoeken, ook remises van de buren werden vol gestouwd met oude gebruiksvoorwerpen. Nog het meest in het ook sprong een verzameling brandweerwagens uit allerlei Vlaamse en Nederlandse dorpen. Ook brandweerfietsen ontbraken niet in de verzameling. De oude brandweerwagens van Lochristi zouden hier zeker niet misstaan hebben.
Het was ook hier bij Mia en Peer -twee Hollanders- zo net op de grens, hoe kon het ook anders- dat we genoten van een heerlijke broodmaaltijd met soep.
“Steur-Egghe” een mooie afsluiter in Sint-Niklaas
We hebben ze waarschijnlijk al allemaal gezien de verkeersborden gevezen op die gele borden die op hun beurt aan een aanhangwagen bevestigd zijn. Ze staan langs de autostrade, ge kunt er niet naast kijken. Voor wie het niet weet, zoiets noemen we “Botsabsorbeerders”. Bij Steur-Egghe in Sint-Niklaas fabriceren ze dat. En wij mochten hun fabricaat bewonderen.
Opgericht in 1978, hebben ze ondertussen een sterke reputatie opgebouwd op vlak van constructie. Begonnen in Nieuwkerken-Waas met marktkramer aanhangwagen, en leverancier van ontelbare bloemisten aanhangers in Lochristi, zijn ze thans gekend en befaamd in positieve zin voor hun aanhangwagens met signalisatielichten en verkeerswaarschuwingslichten naast botsabsorbeerders. Ze ontwikkelen en ontwerpen voortdurend gespecialiseerde modulaire trailers en botskussens voorzien van verkeerssignalisatie. In de fabricatie werken 30 man, chauffeurs om de botsabsorbeerders op de juiste bestemming te brengen zijn met een 15 tal.
Bijna alles eigen fabricaat, inclusief bouten en staal
Bedrijfsleider Camiel Steur leidde ons rond in zijn fabriek. In eerste instantie bestond hun werkzaamheden uit metalen platen snijden op maat en plooien. Vandaag gebeurt alles per computer, geen precisie meet en paswerk meer. Alles word versneden via een kliksysteem. Alle gebruikte materiaal en onderdelen om de botsabsorbeerders te maken is eigen fabricaat. 80 % word met robots gelast. Enkel de galvanisatie laat men doorgaan in Gent. Hun grootste probleem, aldus Kamiel, is gekwalificeerd personeel. Het moet immers allemaal correct uitgevoerd worden, en met vreemde arbeiders kan men wel eens een steek laten vallen. Vandaar dat zoveel mogelijk gewerkt werd met robots. De botsabsorbeerders staan langs de weg op zeer gevaarlijke plaatsen. Gevolg, dagelijks komt er in Sint-Niklaas één terug, gehavend uit één of ander verkeersongeluk. 15 % van de productie verkoopt men in Europa, waar men marktleider is. De rest wereld wijd tot in Australië en Amerika. Uiteraard werkt Stuer-Egghe daar met plaatselijke dealers. Een nieuwe botsabsorbeerder kost algauw 15 à 20.000 €, maar met de gestegen grondstofprijzen zal de nieuwe generatie botsabsorbeerders ruim driemaal meer gaan kosten. Kamiel heeft één streefdoel: ultra modernisatie, het is de enige weg om te blijven concurreren.
Buiten op de parking stond de verzameling Ford County tractoren van Kamiel en Luc met daarnaast aantal Amerikaanse Ford tractoren en de in opbouw “Kleine Smurf” voor het Oldtimer gebeuren in de maand mei. Al bij al een mooie verzameling waarbij de gebroeders alle tractoren uit de loodsen hadden gehaald en netjes op een rij hadden gezet, waarvoor onze dank aan Luc en Kamiel .
Na een mooie uiteenzetting werden we door de gebroeders in de cafetaria van de firma Stuer-Egghe vergast op een drankje en een hapje.
En als afscheid kregen we nog enkele gadgets mee zodat een bezoek aan de fabriek van Stuer-Egghe te Sint-Niklaas ons nog lang zal bijblijven.