Nieuws
16 maart 2016

Bezoek aan 2 Nederlandse Fabrikanten en een Lanz verzamelaar

We opteerden dit jaar om een bezoek te brengen niet ver uit de buurt naar 2 Nederlandse machine fabrikanten welke ongeveer een 40 jaar geleden begonnen waren met deze fabricage namelijk Vervaet Bietenrooiers in Biervliet en Peecom machinebouw van Piet Peeters in Etten-Leur met aansluitend bezoek aan Piet Peeters gigantische verzameling van Lanz tractoren.

Overboeking

Van zodra de mailing de deur uit was, stroomden de inschrijvingen binnen voor deze reis. Er was een bus gevraagd van 50 personen welke op korte tijd volzet was. Navraag bij beide fabrikanten om met meer dan 50 personen de fabrieken te bezoeken was geen optie. Dit hadden we reeds vroeger ondervonden bij meerder bedrijfsbezoeken  dat 50 zowat het maximum is. De iets te laatkomers werd hun deelname terug betaald door Hilde en al vlug een mail gestuurd en op onze site geplaatst dat de reis volzet was.  In totaal hebben we toch een 15 personen dienen teleur te stellen met niet deelname. Wel een positief punt dat we een goede keuze gemaakt hadden om onze leden een dagje te verwennen.

Piet en Piet

De aanvraag voor deze bedrijfsbezoeken verliep extra vlot bij beide fabrikanten. Bij Vervaet liep het heel vlot, was één telefoontje naar Robin Vervaet en die melde gewoon, geef ons een paar datums Raf, en we zien wel wat het beste uitkomt. En zo gezegd zo gedaan, 2 dagen nadien lag de datum vast op 16 maart.
Bij Piet Peeters ging het even vlot, daar Piet Verschelde een goede vriend is van Piet Peeters, belde Piet gewoon naar Piet en maakte het niet uit welke datum we langs kwamen als Piet er maar tijdig van op de hoogte was. Aan de telefoon bij Piet in Waregem werden de afspraken gemaakt met Peeters welke ons prompt een goed eethuis aanprees in zijn buurt. De bus was al geregeld , dus op een minimum van tijd was alles geklonken.  Nog nooit eerder zo snel en vlot alle afspraken kunnen maken.

Vlot vertrek met 1 reiziger te veel

Ook woensdag 16 maart verliep alles heel vlot vanaf s ’morgens. Hadden afspraak met  Touroperator De Ras omstreeks 7u30 , doch de bus was er reeds om 7u05.
Dit was geen probleem daar bijna iedereen reeds op het terrein was waarbij de vroegste reeds vanaf 6u30. Dit was Adriaan Bevers welke van Wuustwezel diende af te zakken en voor alle zekerheid vroeg was vertrokken om niet vast te zitten in een file om en rond Antwerpen. Verder was iedereentijdig aanwezig en konden we aanzetten iets voor half acht Net voor we vertrokken vroeg Louis, onze chauffeur met hoeveel personen we waren en dat zijn bus 51 plaatsen had en deze allemaal volzet waren. Dit verwonderede ons, daar er maar 50 waren ingeschreven. Gelukkig kon iedereen mee en onderweg contact genomen met Hilde wat er was mis gelopen. Bleek dat deelnemer 51 had ingeschreven, Hilde had teruggestort met vermelding “Overboeking”. Deze terugbetaling had de vrouw van deze persoon niet gemerkt en zo was het mis gelopen. Onderweg werd alles recht gezet en konden we met gerust gemoed de reis verder zetten.

Polder bedrijf

Iets voor het afgesproken uur arriveerden we  midden in de Polders van het Nederlandse Biervliet bij Frans Vervaet Bv waar alles reeds klaar stond in de bezoekersruimte met Koffie , gebak en een Vervaet pet waar we ontvangen werden door Frans Vervaet hemzelf . Een eerste indruk kregen we in de showroom waar een gigantische Vervaet 4-rijige bietenrooier stond te pronken. Nadat iedereen aan de koffie was en iedereen  een plaats had gevonden nam Frans het woord en met dia voorstelling vertelde deze man ons in geuren en kleuren het ontstaan van dit familiebedrijf.

Hoe het begon...

Frans en Richard Vervaet, opgegroeid tussen machines in een loonwerkersgezin, startten in 1957 een klein bedrijfje op, waarin ze zich specialiseerden in het repareren en onderhouden van alles waarin een motortje zat.
In 1974 ontwikkelden Frans en Richard, Chef werkplaats Tonnie Vervaet, samen met Walter en Marcel Vervaet van het Loonbedrijf, een 1-fase BietenBunkerrooier. Volgens de Familie Vervaet HET systeem van de toekomst. Dit was een hele revolutie in die tijd! De machine was duurder, groter en zwaarder dan andere systemen. Beetje bij beetje groeide het aantal geproduceerde machines per jaar. In 1987 beslisten Frans en Richard om de verschillende bedrijven onderling te verdelen i.v.m. de komst van de 2e generatie. Zo ging Frans verder met de vestiging in Biervliet .

Die tweede Generatie,Edwin en Robin Vervaet, kwamen beiden in het bedrijf in 1989.  Frans zag het wel zitten met de jongens, die samen met vertegenwoordiger en leeftijdgenoot Dany Dieleman, in 1990 een zelfrijdend voertuig t.b.v. mestinjectie, bedachten en ontwierpen. Deze machine werd Vervaet Hydro Trike gedoopt, en is nu al ononderbroken sinds 1993 marktleider op de Nederlandse markt.

Steeds meer "concullega's" begonnen met eenzelfde concept.  Echter de voorsprong was reeds groots, waardoor de mark leidende positie van Vervaet nooit in gevaar kwam. Het bracht zelfs de productie in een stroomversnelling. Om de productie op een constant peil te houden, werd er gezocht naar buitenlandse markten.  Deze werden gevonden in Engeland, België, Frankrijk, Zweden en Denemarken.  Door deze actie groeide het productie aantal verder tot 30 Bietenrooiers en 25 Hydro-Trikes per jaar welke enkel op bestelling worden gemaakt.Ondertussen was het John Deere dealer schap uitgegroeid met 8 onder agenten en gehuisvest aan de overkant van de straat.

Van ijzeren kooi naar Bunkerrooier

Na deze uiteenzetting gaf Frans  ons een rondleiding in de fabriek waarbij zoon Robin even polshoogte nemen en kennismaken . We zagen de opbouw van de bietenrooiers vanaf de montage en laswerk van de ijzeren kooi  tot het volledig monteren van motor, Cabine en rooi installatie.  De rooiers zelf waren in de begin een ontwerp van Heyens, waarbij de machines in de jaren 80 op de markt kwamen onder de naam Vervaet-Heyens. Naderhand is het octrooi en ontwerp door Frans Vervaet overgenomen en is de bouw van deze machines helemaal in handen van de familie Vervaet. De motoren welke gebruikt worden bij Vervaet zijn de Paccar motoren van Nederlands fabricaat  uit de DAF fabrieken. Paccar het de DAF Motoren fabriek destijds overgenomen, nog tijdje onder DAF gewerkt maar uiteindelijk hun eigen naam gebruikt.

Kennis van zalken en klanten

De cabines van zowel de Hydro Trike als de bunkerrooiers komen van het Duitse merk Claas. Ons al bekend van vroegere busreizen.
Met gezond Boerenverstand en een goede Logica kan je een bedrijf als dit heel goed runnen volgens Frans. Zij beseffen dat ze voor een klantenbestand bouwen welke zware investeringen dienen te doen, waarbij niet altijd de super hoge winsten worden mee gemaakt bij de bietentelers die het ook zo heel ruim soms niet hebben. Daarom vaste keuze van een zo efficiënt mogelijke machine af te leveren waarbij de klant hele seizoenen kan mee verder werken. Ook wat de service betreft hebben ze bij Vervaet een gezonde doel stelling door de klant zo weinig mogelijk tijd te laten verliezen , onderdelen vervangen en waar mogelijkheid is het defecte naderhand terug te herstellen als nieuw en in de rekken te plaatsen als ruilonderdeel. Dus waar het kan gaat er niet veel verloren en heeft de klant geen overdonderende rekeningen van nieuwe onderdelen.

Naast de fabriek heeft Vervaet een zeer uitgebreide revisieafdeling. Machines die zijn ingeruild krijgen hier een zeer uitgebreide revisiebeurt. Alles tot het laatste onderdeeltje wordt van de machines gedemonteerd. Daar waar nodig worden ook modificaties aangebracht. Nadat de machine dan opnieuw is gespoten en bestickerd is de machine weer in topstaat aan een veel mindere prijs dan een nieuwe machine.

Vervaet - John Deere

Bij de rondleiding en uiteenzetting van Frans merkten we dat deze machinebouwers met zorg en doordachtheid omgaan met de bouw van hun materialen en de omgang met hun klanten . Daar Vervaet in eigen land rechtstreeks verkoopt aan de eindgebruiker hebben ze een goed contact met de gebruiker van hun machines. Net als andere constructeurs wordt er in buitenland met een importeur gewerkt, welke de machines door levert aan de eind klant.Na de rondleiding in de fabriek stak Frans met ons nog snel even de straat over om het John Deere filiaal aan onze reizigers voor te stellen. waarna we afscheid namen van Frans en hem bedankten voor de interessante rondleiding. Een heus familie bedrijf om naar op te kijken. Naast het John Deere daderschap heeft zoon Robin een verzameling John Deere oldtimers in zijn bezit, helaas stonden deze niet in de buurt van de fabriek en konden we ze jammer genoeg niet gaan bekijken.

Piet en Piet

Na een interessante voormiddag ging het verder richting Achtmaal waar we onze lunch konden nuttigen in Eethuis “De Toekomst” .  Dit restaurant was ons aangeraden door Piet Peeters , als een gezellige plaats met goede Boerenkost zei Piet. Ook daar arriveerden we iets vroeger dan verwacht , doch niet gelaten , iedereen een apro aangeboden en zo kon men rustig zijn plaats zoeken en nemen aan tafel. Zoals afgesproken kwam Dhr. Piet Peeters stipt om 12u30 aangereden met 2 medewerkers om ons te vergaellen aan tafel en de verdere planning te overlopen van de namiddag. Ondertussen was ook Piet Verschelde aangekomen en zaten we dus met 2 Pieten aan tafel. er was eerst gepland om na Vervaet de Lanz verzameling te bezoeken en daarna de Peecon fabrieken.  Doch om alles tijdig te bezien werd er overlegd met onze gastheer om eerst de Fabrieken te doen en Last but  not Least dan de Oldtimer tractoren.  Zo hoefden we geen spoed te maken in  de fabrieken voor sluitingstijd  het bezoek af te ronden .

Rondleiding in twee groepen.

Na een stevig middagmaal en een koffie vertrokken we omstreeks 14u richting Etten –Leur. De rondleidingen in de namiddag werd in handen gegeven van de oprichter van Peecon, Piet Peeters waarbij deze er een gezellige namiddag zou van maken. Daar het aantal jaren geleden was dat Piet met een bus had meegereden stapte deze prompt met ons mee op de bus om Louis , onze chauffeur vanuit het pieterige dorpje Achtmaal  via de kortste weg naar de fabrieken in  Etten-Leur te loodsen . Aangekomen bij de fabriek werd er in de inkomhal eerst een groepsfoto genomen van onze reizigers in gezelschap van onze gastheren Piet Peeters en Piet Verschelde. De groep werd in twee gesplist om de rondleiding makkelijker te maken voor iedereen , daar er geen micro of versterking was om de uiteenzetting van de gids te kunnen aanhoren.

Mooie ontvangst

Het gaat er bij Peecon vrij no nonsense aan toe, geen gekke kosten zegt de oprichter, en alles doen met de middelen die er zijn. Zo werd de eerste groep ontvangen in met koffie, gebak en voor elk een Peecon folder en Peecon rekenmachine. Wout , Pascal en mezelf hadden de eer om met de andere groep de eerste rondleiding te doen in de Peecon fabriek samen met Piet Peeters en Piet Verschelde . Deze laatsten kennen elkaar reeds jaren, daar Piet Peeters een goede klant is van Piet Verschelde. Het was aangenaam voor iedereen ook voor P. Verschelde  daar die de fabriek nog nooit had bezocht.Dus wij hadden in feite 2 gidsen, een werknemer van de fabrieken de oprichter hemzelf. Niettegenstaande Piet de zaak reeds 20 jaar heeft overgedragen aan zijn zoon en schoondochter leeft hij nog intens mee met het hele gebeuren van Peecon.

Van plaat en/of koker tot machine

Eenmaal in de fabriek zagen we reusachtige kipwagens in opbouw foto P8 waarvan alles geplooid, gelast en gemonteerd wordt in de fabriek. de aankoop van ijzer gebeurd met 5.000 Ton gelijk in lengtes van 12m  foto P9, waardoor er natuurlijk een goede prijs bedongen wordt. Bij zulke aankopen bepalen wij de prijs zegt Piet en niet de verkoper. Alles wordt met grote eenheden aangekocht, dit merkten we bij de opslag van alle te monteren onderdelen zoals onder het  andere assen in voorraad.  Kip- en  Cargowagens van 3 ton  tot 24 T  en gronddumpers tot 30 ton worden in deze fabriek geproduceerd  .  Net zoals bij de mengvoerwagens is er een keuze vanaf 6m³ tot en met 80 m³.   Deze laatste worden geëxporteerd naar USA waar bij het grootste melkveebedrijf met 250.000 melkkoeien o.a. een klant is van Peecon, waar Piet heel fier over is.
Van snijden van metaal, lassen  en spuiten van verf gebeurd is deze fabriek. Het is een echt metaal verwerkende fabriek waar alle staal precies op maat wordt gesneden met waterstralen en/of leasers, robot gestuurd. Ook bij het lassen wordt er veelal gebruik gemaakt van robot toestellen , waarbij de kwaliteit van lassen egaal en uitmuntend is . Ook in de Robots vind Piet veel verschil, waaruit blijkt dat de Japanse toestellen veel nauwkeuriger werken en een langere levensduur hebben.

Heftruck wordt zelfrijdende mengvoerwagen

Bij de giertanken gaat het over inhouden van 3000 L tot 25.000L  waarbij enkel het galvaniseren buitenshuis gebeurd, omwille van de milieu eisen. Het verder monteren van pompen, assen en verdere onderdelen is in eigen handen.  Daar is dan nog extra een keuze uit verschillende mestinjectoren van Peecon zelf of kan eventueel een andere injector van een ander merk op deze giertanks. Keuze zat bij de mogelijkheden van deze giertanken, net zoals bij de kip- en mengvoerwagens, waarbij men kan kiezen uit de verschillende volumes, aantal assen en verdere opties op de machines. Ook hier vindt men de no nonsense terug, daar er steeds getracht wordt om zonder toeters of bellen alles in elkaar te flansen zonder extra grote kosten, wat zowel de fabrikant als de eind klant ten goede komt.  Zoals bij de zelfrijdende mengvoerwagens wordt er geen onderzoek gedaan naar cabines en/of aandrijvingen, maar wordt er de front met motor en aandrijving van een Linde heftruck  onder een mengvoerwagen gemonteerd en heeft men een zelfrijder van topkwaliteit  .

Aan uitbreiding toe

Na de rondleiding was het onze beurt om van de koffie en gebak te genieten en werd de tweede groep rondgelid in de fabriek met als gids dezelfde werknemer als bij de eerste groep. Geen gekke kosten zegt Piet. Ondertussen werden Pascal en Wout, Piet Verschelde en mezelf voor gesteld aan de zoon van P.Peeters welke momenteel samen met zijn echtgenote het bedrijf runt in alle mogelijke facetten . Zo zijn de plannen klaar om nog een nieuwe fabriek bij te bouwen in de buurt in het industriepark en moest er eerstdaags keuze gemaakt worden uit Beton- of metaalbouw. Een zware beslissing indien het om metaalbouw ging, want de volgende maandag ging de prijs van metaal met 5 cent per kg naar omhoog en het ging terug over ettelijke duizenden tonnen ijzer. Doch deze beslissing lieten we aan de zaakvoerders over en voegden we ons  terug samen met Piet en Piet bij de groep waarbij de tweede groep ondertussen de rondleiding had afgesloten.

Lely wordt deels Tulip

Vandaar was het 5 min rijden naar de volgende fabriek van Piet ,waar de Tulip machines gefabriceerd en/of gemonteerd worden. Het grote deel van deze machines zijn de vroegere Lely werktuigen. Waarbij het vroeger concurrenten waren voor Peecon, zijn het nu zakenvrienden geworden zegt  Piet. Lely had een maximum aan patenten en octrooien van in totaal meer dan 80. Een heel ingenieur kantoor deed indertijd het beste om alles integraal vast te leggen tot in de kienste details. Daar Lely is overgeschakeld naar enkel grasverzorging en het robotmelken heeft Peecon een akkoord kunnen maken met Lely om de patenten over te nemen, hetzij aan een heel dure prijs, maar eenmaal overgenomen konden we volop produceren zei Piet.

Kwaliteit

Alles wat indertijd onder  de naam van Lely op de markt was van meststofstrooiers en alle grondbewerking  gaat nu de fabriek uit van Tulip in Etten-Leur. En net als in de Peecon fabriek wordt er hier veel gewerkt met Robots om de loonkosten ten drukken en om kwaliteitswerk af te leveren.  Enkel de productie van de Rotoreggen gebeurd buitenshuis waarbij de hoofdframe’s incl. de tandwielen afgewerkt aankomen in Etten-Leur. Daar worden dan nog de rotortanden , hefinrichting en verdere opbouw afgewerkt. Het gaat erom met een minimum van personeel een zo grootmogelijk omzet te produceren. Eénmaal een machine ontwikkeld is , op punt staat en getest is , kan men ze volop produceren. Het gaat er bij de familie Peeters om , om kwaliteit af te leveren en zo min mogelijk garantie claims binnen te krijgen. Een goede strategie die reeds meer dan 40 jaar de beide fabrieken goed draaiende houden. Na deze uiteenzettingen werd de rit verder gezet terug naar Achtmaal waar we de Lanz- verzameling van Piet Peters konden gaan bezoeken.

Mevrouw Peeters als gastvrouw

Op weg naar Achtmaal passeerden we de begin fabriek van Peecon waar nog steeds een 50 arbeiders aan de slag zijn om de kleinere machines van Peecon te produceren. Daar waar het volgens Piet allemaal begon. Het was omstreeks 17u toen we aankwamen bij de Oldtimer tractoren waar Mevrouw Peeters voor een warme ontvangst had gezorgd met koffie , gebak, fris-  en Alcoholische dranken.  Iedereen was natuurlijk in zij nopjes bij het binnenkomen van de hal, waar de grootste verzameling Lanz tractoren staan gehuisvest.  De verzameling omvat een 120 Lanz-Bulldog tracotren warvan de oudste een 12 pk is van het bouwjaar 1923 en de jongste een 6006  John Deere-Lanz van bouwjaar 1958. Het is zeker de moeite waard om deze unieke verzameling te kunnen ontdekken en alle tractoren in hun aspecten te kunnen bewonderen. Om van iedere tractor het verhaal te kunnen aanhoren is er meer dan een halve dag nodig , daar Piet een groot verteller is en weet waarover hij praat. Naast deze Lanz tractoren zijn er nog een groot aantal Pampa’s aanwezig  waarvan het merendeel op nog een andere locatie staan.

Het is ongeveer 20 jaar geleden dat Piet begon te verzamelen mede door toedoen en advies van Piet Verschelde werd er geopteerd om duurzame tractoren aan te schaffen zoals Lanz-Bulldog en deze compleet te restaureren. Daarvoor zijn er 2 parttime medewerkers beschikbaar die alle restauraties op zich nemen en van een trekker klaar voor de schroot er een als nieuw uitziende tractor van maken. Alle tractoren in het museum staan draaiklaar en kunnen mits het plaatsen van een batterij onmiddellijk gestart worden.   Tussen de Lanz tractoren stonden nog enkele andere merken  zoals een Imperial foto , Fordson Blauwe Reiger foto PP12 en nog meer. De meest unieke tractor volgens de eigenaar is de Lanz-Bulldog op moeraswielen.  Dit is een Lanz 1530 met bouwjaar 1929 met motor van 30 pk. Dit is een zeer zeldzame tractor en de moeraswielen dienden het meest om van perceel land naar perceel land te rijden over heel drassige terreinen.  Dit was het verhaal welke  ze aan Piet Peeters gaven toen hij die tractor aanschafte en deze modellen nog gebruikt werden in Chili. Verder heeft Piet van iedere tractor een verhaal , betreft aankoop , land van hertkomst en nog verdere details erover.

Museum “De Kotterij”

Voor meer technische gegevens werd Piet bijgestaan door de levende encyclopedie de andere Piet en zo vormen deze twee samen een mooi team. Het was dankzij laatst vernoemde dat we nog het voorrecht hadden om deze verzameling te kunnen bezoeken daar Dhr. en Mevr. Peeters het zo wel iet of wat gehad hebben voorlopig met bezoeken en even een tijdje op rust willen komen.  Het museum heeft een heel ludieke naam die op een bordje aan de muur hangt.  Er staat te  lezen “Museum Dee Kotterij”  wat terug de eenvoud van de eigenaar aanduidt. Met dit alles konden we onze bezoeken afsluiten en bedankten we de gastheer en –mevrouw en iedereen die aan deze reis had meegewerkt Het was een zeer geslaagde reis waaruit blijkt men soms niet ver van huis moet gaan om heel veel te zien . De rit werd richtring Lochristi gezet waarbij we omstreeks  19u30 arriveerden en iedereen tevreden huiswaarts konden keren. Het waren allemaal tevreden gezichten die bus afstapten en reeds uitkijken naar een volgend OTL evenement .

Verslag Raf Janssens

 

 

 

 

 

Gerelateerd