2-daagse ( 10 en 11 mei 2023) Meetjesland & Zeeuws-Vlaanderen
Onze jaarlijkse uitstap voerde dit jaar naar het vestingstadje SLUIS in Nederland.
Naar goede gewoonte vertrokken we ten huize van André Noppe te Lochristi.
Via de dorpen Zaffelare en Wachtebeke bereikten we Zelzate.
Daar de vroegere oversteek van de expresweg Antwerpen-Zeekust gelikwideerd werd waren we genoodzaakt eerst naar Assenede te rijden om van daaruit onze werkelijke tocht aan te vatten...
Steunend op het netwerk van fietsknooppunten reden we hoofdzakelijk op verkeersluwe landelijke wegen.
We doorkruisten het rustige boerendorp Bassevelde om onze eerste lunchstop te bereiken
in Kaprijke.
De weergoden waren ons gunstig gestemd want het was zalig genieten op het terras van een café met uitzicht op het prachtige groene dorpsplein van Kaprijke.
Het meegebrachte lunchpakket smaakte des te meer...
Verzadigd van spijs en drank trokken we verder naar Sint-Laureins waar we een sanitaire stop inlasten aan de boorden van het Leopoldkanaal.
Vanaf hier dwarsten we de landsgrens en duikten we de polders van Zeeuws-Vlaanderen in.
Een tocht over rustige dijkwegen met prachtige vergezichten, enkel verstoord door een paar zeldzame passerende auto's.
Opmerkelijk... geen enkel landbouwvoertuig te bespeuren daar de natte polders niet te bewerken waren gezien de voorbije overvloedige regenval.
Stilaan bereikten we de rustige stad Aardenburg, waar we op een knus terras genoten van een lekkere consumptie!
Onze eindbestemming was vanaf hier niet ver meer en na een klein uur kwam de beruchte molen van SLUIS in zicht...
Via een kleine omweg ontweken we het drukke centrum om uiteindelijk ons hotel te bereiken. Gelukkig was de kleine parking van het hotel niet volzet en konden we onze
"diesel rossen" laten rusten na de lange tocht. De klok wees nu ongeveer 16u 30 aan.
Na het inchecken en toewijzen van de respectievelijke kamers restte er nog ruimschoots de tijd om het gemoedelijke stadje te verkennen.
Sluis was destijds een voorhaven en de schepen konden via de Damse Vaart de handelsstad Brugge bereiken.
In 1944 (= tweede wereldoorlog) werd Sluis volledig verwoest en nadien in 1956 heropgebouwd.
Als blikvangers fungeren er het stadhuis met belfort, de oude wallen, alsook de stenen
windmolen "De Brack" met bovenkruier, gebouwd in 1739. De molen is nog steeds actief waarbij het gelijkvloers is ingericht als restaurant en winkel waar men het ter plaatse gemalen graan in de vorm van bloem kan kopen.
Sluis is tegenwoordig een groot koopcentrum waar horeca en winkels gans het jaar door
7 dagen op 7 geopend zijn.
Na het verkennende bezoek werd ons een voortreffelijk diner aangeboden in het hotel. Een lekkere ”calvados” bezegelde onze eerste geslaagde reisdag.
Na een verkwikkende nachtrust konden we vanaf 8 uur genieten van een super lekker en overvloedig ontbijtbuffet.
Met vernieuwde krachten verlieten we het uitstekend hotel “Sanders De Paauw”, prachtig gelegen tegenover de Damse Vaart.
Rond ongeveer 10 uur werden de tractoren gestart en werd de terugtocht aangevat.
Kort na het verlaten van het drukke centrum van Sluis vonkten we de polders in.
Een zalig gevoel overviel ons bij het overschouwen van het vredige en uitgestrekte polderlandschap.
Af en toe passeerden we netjes onderhouden hofsteden, gelegen in die onmetelijke vlakte.
Daarbij de bedenking hoe de landbouwers het klaarspeelden om die duizenden hectaren land te bewerken voordat de tractor zijn intrede deed rond de jaren vijftig van vorige eeuw.
Even verder hielden we een sanitaire stop, rechtover een prachtig fruit- en wijndomein, tevens de gelegenheid om even de beentjes te strekken.
We vervolgden onze tocht, passeerden een gigantisch golfterrein, en naderden weldra Oostburg. Door wegwerkzaamheden dienden we een grote omweg te maken om terug ons uitgestippeld traject te vervoegen.
Hetzelfde probleem in de nabijheid van het dorp IJzendijke, doch zonder problemen stevenden we af op onze middagstop. Alvorens dit te bereiken reden we geruime tijd schrijlings op de grens België-Nederland.
Op het grondgebied van Boekhoute stopten we even bij het herdenkingsmonument van de “Dodendraad”. Tijdens de eerste wereldoorlog 14-18 werd door het Duitse leger een 350 km.
lange draadversperring, bestaande uit houten palen met 7 horizontale draden, opgericht.
Daarop werd een dodelijke spanning van 2000 volt geplaatst, met als gevolg een duizend-tal slachtoffers. De bedoeling was om de oversteek naar neutraal Nederland te verhinderen van
ondermeer smokkelaars, oorlogsvluchtelingen en deserteurs. Vele pogingen mislukten met de dood tot gevolg...
Even verder treffen we het Isabella-gemaal aan. Dit is een pompstation bestaande uit 3 grote en 2 kleine vijzels die het overtollige water uit de polders overbrengen naar hoger gelegen gebied in Nederland. De later aangepaste vijzels zorgen voor een visvriendelijke oversteek (vooral paling).
Na de bezichtiging vervolgden we onze tocht richting het “mosseldorp” Philipine, waar we getrakteerd werden op een fikse plensbui. Gelukkig zaten we veilig en droog in onze cabine.
Bij aankomst op het mooie dorpspleintje vluchtten we de eerst de beste horecazaak “De Vlaamse Mosselpot” binnen. Door het uitgebreide ontbijt ‘s morgens had niemand trek in een lunch.
Gelukkig was de patron bereid om ons een lekkere drank te serveren.
De dostigen waren gelaafd en zo konden we verder voor het laatste deel van onze tocht.
Alvorens de rust en de vrede van de polders te verlaten reden we nog een laatste maal langs rustige wegjes op en naast de polderdijken.
Stilaan kwam het industriegebied van “Sas van Gent” in ons gezichtsveld.
Langs een latere weg kwamen we van de stilte in het verkeerslawaai.
Links zagen we de vrachtschepen op het kanaal Gent-Terneuzen en rechts de site van “Cargill”,
Producent van vetten en oliën voor de voedingsindustrie.
We staken het kanaal over via de draaibrug “Passluis” om na het weing bebouwde gebied van
Wachtebeke de waterloop “Langelede” te bereiken en zo verder op onze eindbestemming af te stevenen.
Het café “De Bonte Koe”, in Beervelde-dorp, werd onze afscheidslocatie.
Traditiegetrouw werd dit beklonken met een flinke heildronk om zo onze bijzondere
- daagse 2023 af te sluiten...
Verslag,
Gery De Vos